Inmiddels zijn we weer enkele weken verder na mijn laatste nieuws-blog. De luchtweg problemen zoals ik omschreef in mijn vorige nieuws zijn inmiddels nagenoeg verdwenen bij mijn duiven. De ( meeste ) duiven beginnen ook weer aan hun normale gewicht te komen.

Deze problemen zorgde ervoor dat ik vanaf 15 mei de doffers niet meer had ingekorfd. Op 28 mei zijn de 10 duivinnen mee gegaan op Pont st Max en waren gelukkig allen thuis. Op 4 juni wilde ik alle duiven weer inkorven op Sens maar door het verwachte slecht weer ( wat achteraf meeviel ) durfde ik dit nog niet en ben ik op de vrijdag zelf richting Brussel gereden om ze alsnog een lapvluchtje te geven. Ook hiervan was alles netjes thuis.

Ik had me toen voorgenomen om ALLE duiven in het weekend van 11 juni op Chateauroux en de duiven die naar St.Vincent moeten naar Morlincourt mee te geven. Ik weet het is geen ideale voorbereiding maar omdat de duiven nog geen 1000 km aan voorbereiding hadden gehad maakte ik dit keer van de nood een deugd. Ik moet zeggen de duiven kwamen voor mijn doen vlot af, zeker de duiven die naar ST.Vincent moesten waren een lust voor het oog om deze aan te zien komen, en met hoeveel gang ze vanuit de lucht richting de kooi staken. Op beide vluchten waren in totaal 46 duiven ingekorfd. Helaas is er hiervan 1 duif van Chateauroux nog onderweg “The Night Queen” ze was op verse eitjes ingemand ter voorbereiding op Bordeaux, hoeveel pech kun je hebben? Eerst op Niergies 1 duif achter “The Warrior” en dan nu “The Night Queen”. De “Barca” hadden ze in de mand flink in de ogen gepikt en kwam met 1 oog dicht naar huis. Op maandagochtend na de vlucht bij het binnenhalen van de duiven zag ik dat “Little Hero” tijdens de training waarschijnlijk ergens tegenaan had gevlogen en was zijn buitenste slagpen gebroken. Dus deze maar laten trekken, en dus deze voorlopig totdat de pen behoorlijk is aangegroeid maar even thuis houden. HOEVEEL PECH KAN JE HEBBEN?

We zullen maar denken waar gehakt wordt vallen spaanders, en is hier dus ook niet anders. Ondanks deze tegenslagen laat ik mij niet uit het veld slaan en pak de draad gewoon weer volledig op en ligt de focus op de voorbereiding van het aanstaande marathon seizoen.

St.Vincent 17 juni

Ondanks deze slechte generale voorbereiding, heb ik toch nog duiven redelijk aan gewicht en in mijn ogen 14 duiven voor de eerste klassieker van dit seizoen kunnen klaar stomen. Deze voornamelijk op een enkeling na nieuwe ploeg ( de meeste hadden alleen de 800 km vluchten gevlogen ) in goede conditie kunnen inkorven. En dat laatste zullen ze nodig hebben want met de voorspelde temperaturen van tegen de 40 graden zullen ze dit nodig hebben. Deze editie zal volgens mij een van de zwaarste St.Vincents worden van de laatste jaren. Op sociaal-media barst het inmiddels los met meningen van liefhebbers die denken het beter te weten, van ze moeten dichter bij huis komen of er een ochtend lossing van maken en nog veel meer van die onzin. Ik doe hier niet aan mee ik heb de duiven ingemand met de gedachte dat ze verantwoord gelost zullen gaan worden, we moeten deze verantwoordelijke mensen het vertrouwen geven en niet vooraf al de boeman toe spelen. We zijn allen zelf verantwoordelijk voor het inkorven van onze duiven, als men het niet vertrouwd moet men simpelweg niet inkorven.

Het belooft in elk geval een vlucht te worden met ideaal ( zwaar ) duivenweer, en in mijn ogen de duiven welke hiervan op de uitslag staan ( 1 op 4 ) kan men gerust in ere houden. Ik hoop op een tijdduifje, maar dat hopen we natuurlijk allemaal. Ik wens alle deelnemers aan deze vlucht veel succes, achteraf zal ik u middels mijn nieuws-blog op de hoogte houden hoe het hier is verlopen.